Bliksembezoek aan Seattle in Washington in the USA

Lieve allemaal,

In mijn vorige reisverslag hoopte ik dat ik meer tripjes ging maken. Ja, en dat gaan ook gebeuren. Ik ga naar Seattle. Mijn eerste bezoek aan de Verenigde Staten van Amerika. Eerst moet er natuurlijk nog gewerkt worden. Ik zal jullie vertellen hoe mijn week en de trip eruitzagen.

-23 april-
Om leuke dingen te doen, moet er natuurlijk ook gewerkt worden. De ochtend was gewoon de ochtend en in de middag moest ik een uurtje eerder beginnen. ’s Avonds heb ik heerlijk gechillt met een serie op Netflix.

-24 april-
Mijn dag begon met werken zoals gewoonlijk. Rond elf uur had ik met Toni (Duitse au pair) afgesproken om onze trip naar Seattle te boeken. Ons plan was de bus en het hostel te boeken. Niet alleen Toni en ik gingen naar Seattle, ook ging Kate (Nieuw Zeelandse au pair) met ons mee. Na een uurtje overlegd te hebben, was het tijd voor een lunch. We gingen naar Tim Hortons. Dit is de fastfoodketen van Canada. Ik vertelde Toni dat dit mijn eerste keer was dat ik bij Tim Hortons ging eten. Toni was tegelijkertijd erg verbaasd en moest er erg om lachen. Na frietjes, een chickenburger en ijskoffie gingen we weer aan het werk. Uiteindelijk vonden we een goedkoop hostel en een goedkope busreis. De bus boekten we meteen. Het hostel wachtten we nog even mee. Eigenlijk zou ik eerder moeten beginnen in de middag. Later hoefden dit niet meer. Nu kon ik nog even lekker kletsen met Toni. Om drie uur begon ik weer met werken. De kinderen naar het dansen rijden, Zachell geholpen en met de kinderen eten. ’s Avonds heb ik mijn visum aangevraagd voor de States en hebben we definitief het hostel geboekt.

-25 april-
In de ochtend heb ik gewoon gewerkt. Julia werkte vandaag thuis. Hierdoor kon samen met haar mijn tax return controleren of ik het goed had ingevuld. Tijdens ons gesprek werd ik gebeld door een nummer dat ik niet herkende. Ik zei tegen Julia: ‘Dat zal vast wel Toni zijn. Ik bel haar zo wel terug’. Even later ging ik lunchen en nog een laatste check doen voor mijn tax return. Ondertussen belde ik het nummer terug. Nog steeds in de veronderstelling dat het Toni was en dat ze iets moest vragen over Seattle. Toen er werd opgenomen, bleek het de Immigration and Citizenship van Canada te zijn. Ik schrok me kapot. Ik had alles toch goed geregeld. Eerst vroegen ze mijn naam en adres. Daarna zeiden ze dat ik de immigration fee niet had betaald bij the border security. Als ik niet $2000 dollar kon betalen, werd ik binnen 48 uur het land uitgezet. Ook mocht ik alleen maar met een lawyer praten. Met niemand anders. Ik raakte helemaal in paniek. Op dat moment was Julia net weg om haar dochter weg te brengen. Op een gegeven moment heb ik Julia toch gebeld. Zij hoorde meteen de paniek in mijn stem. Niet veel later kwam ze thuis. Ik gaf haar de telefoon en zei dat ze moest zeggen dat ze mijn lawyer was. Ik zei dat ik the Immigration and Citizenship aan de telefoon had en legde vluchtig/emotioneel uit dat ze mij het land uitgingen zetten als ik niet $2000 betaalde. Julia stelde meteen de goede vragen en kwam er zo achter dat het een fraudeur was. Ze hing op en daarna heeft ze mij getroost. Vervolgens heeft ze de echte Immigration and Citizenship gebeld en heeft ze er een melding van gemaakt. Ook kreeg ik de echte Immigration and Citizenship medewerker aan de telefoon. Zij stelde gerust door te zeggen dat dit meer mensen overkwam en mij dat zij nooit zouden bellen om geld te vragen. Gelukkig had ik geen geld overgemaakt of bankgegevens doorgeven. Maar ik ben wel erg geschrokken. Ik kan niet begrijpen waarom mensen dit doen. Daarna heeft Julia mij meegenomen voor een manicure en een pedicure. Om 14:15 ben ik weer begonnen met werken. Ik heb lekkere enchillada-vulling gemaakt en taco’s. Ik had die afleiding echt nodig.

-26 april-
Vandaag was het weer een gewone dag. Zonder rare fratsen. Tussendoor heb ik met Floor gefacetimed. We hadden echt veel bij te praten over wat er allemaal gaande is in ons leven. ’s Avonds heb ik al mijn spullen gepakt voor Seattle. Na gisteren kan ik dit tripje nog zo’n tien keer beter gebruiken.

-27 april-
Tot negen uur heb ik gewerkt. Daarna moest ik snel gaan, want de bus vertrok om 11:15 uur vanaf het Greyhound Station Downtown. Toni en ik reisden samen. Kate nam de avond-bus, omdat zij tot 17:00 uur moest werken. Met Toni heb ik gelachen, foto’s gemaakt, gechillt en muziek geluisterd. Tegen vieren kwamen we aan bij de Amerikaanse grens. Ik vond het wel een beetje spannend. Ik had namelijk alle scenario’s van het programma Border Security in mijn hoofd. Gelukkig had ik een vriendelijke officier. Er kon zelfs een grapje vanaf. Toni kreeg gelukkig geen lastige vragen. Een Australisch meisje, dat we in de bus hadden leren kennen, kreeg het antwoord van een andere officier dat ze geluk had dat ze uit Australië kwam anders had de officier haar geweigerd om the States binnen te komen. De toon was gezet . Nu waren we echt in the States :D. Nog een paar uur rijden en dan waren we in Seattle. In de namiddag kwamen we aan bij ons hostel. We hebben onze spullen achtergelaten en zijn lekker op pad gegaan. Onze eerste stop was Pioneer Square. Daarna zijn we naar de beroemde pier van Seattle gegaan. Natuurlijk kan een fotoshoot niet ontbreken hier. Vervolgens maakten we een stop bij een schattig souvenirswinkeltje waar we fudge mochten proeven. Natuurlijk als echte ‘arme’ au pairs was het alleen proeven en niets kopen hahaha. We waren hierna nog niet uitgegeten en kozen ervoor om vis te gaan eten bij een viskraam. Ik had een clam chowder en frietjes. Niet de lekkerste clam chowder maar toch had ik een goed gevuld buikje. Rond elven gingen we Kate ophalen bij het busstation. Nog even plannen gemaakt voor morgen en toen was het tijd om te gaan slapen.

-28 april-
Vandaag zijn we vroeg opgestaan. We wilden namelijk veel bezienswaardigheden zien in Seattle. Eerst gingen we douchen en omkleden. Op weg naar de doucheruimte maakte ik een grapje dat ik de card key was vergeten. Stiekem had ik hem wel. Toni en Kate konden er gelukkig om lachen. Nadat we ons hadden klaargemaakt, gingen we ontbijten. Weer grapten we over de card key. Alleen dit keer had niemand hem bij zich en hadden we onszelf echt buitengesloten. Gelukkig konden we hier ook om lachen en moesten we na het ontbijt een extra stop maken bij de receptie. Hierna hebben we onze spullen gepakt en zijn we op pad gegaan. Kate had de pier en het reuzenrad nog niet gezien dus dit was onze eerste stop. Onze tweede stop was the Gum Wall. De naam zegt het al: een muur met kauwgum. Wij hebben onze kauwgum ook achtergelaten op de muur. Niet heel fris maar de ervaring was super gaaf! Onze derde stop was Pike Market. Dit is de grootse overdekte markt in Seattle. Ik heb mijn ogen uitgekeken bij de bloemen-, vis-, eet-, drink- en kledingkramen. Ook heb ik heerlijke gratis wijn geproefd. Ja, gratis dat laat ik niet staan hahaha. Daarna zijn we doorgelopen naar de Space Needle. Het bekendste kenmerk van Seattle. We zijn er niet op geweest vanwege werkzaamheden. Onze zesde stop was the Olympic Sculpture Garden. Onze maagjes begonnen nu toch wel te rammelen en Kate wist een echte Amerikaanse diner waar we konden gaan eten. De diner heette The 5 Point Cafe. Ik had een B.L.T. met uienringen. Een echte Amerikaanse grote lunch! Onze sightseeing tour werd vervolgend naar Kerry Park. Hier hadden we een prachtig uitzicht op Seattle! Ook hebben we hier even een korte foto-shoot gehouden hahaha. De negende stop was het huis van Meredith Grey uit Grey’s Anotomy. Zelf heb ik de serie nooit gezien maar Toni en Kate wel. Ik vond het daarom ook niet heel erg interessant. Onze tiende stop was het MOPOP-museum. We hebben het niet bezocht maar de buitenkant was al spectaculair genoeg! Onze elfde en laatste stop was de allereerste Starbucks. We wilden hier een drankje doen. Alleen de rij was super lang dus gingen we naar een andere Starbucks. Hier hebben we heerlijk gechillt. Daarna zijn we naar een Walmart gegaan voor boodschappen voor onderweg. Denk hierbij aan avondeten in de vorm chips, koekjes, wraps, worteltjes en snoeptomaatjes. Nog onze spullen opgehaald bij het hostel en daarna doorgelopen naar het Greyhound station. De terugweg verliep voorspoedig en bij de Canadese grens werden we snel doorgelaten. De Canadese officieren waren een stuk vriendelijker en chiller. Tegen 02:00 was ik weer terug in North Vancouver.

-29 april-
Vandaag kon ik een beetje uitslapen. Rond het middaguur ben ik naar Squamish gereden Nynke te bezoeken. Eerst hebben geluncht bij the Watershed Grill. Hier prachtig uitzicht op the Squamish River. Daarna moesten onze burgers er natuurlijk we afgebrand worden dus gingen hiken. Eerst hebben we the Shannon Falls bekeken. Mooie watervallen! Vervolgens zijn we door gewandeld naar Stawamus Chief Provincial Park. Hier hebben we de eerste peak van the Stawasmus Chief beklommen. Het was geen gemakkelijke hike. De elevation was 610 meter en erg steil. Met een puf en een zucht heb ik de top gehaald. Helaas hadden we geen goed uitzicht vanwege de mist. Aan de andere kant misschien ook beter dan konden Nynke en ik niet zie hoe hoog we waren en hoe steil het was. Het afdalen ging een stuk sneller. Daarna mocht ik lekker douchen bij Nynke’s host-familie. We hebben heerlijke quinoa met kip en groente gegeten. Ook heb ik kennis gemaakt met haar host-moeder en de twee jongetjes. Inmiddels was het alweer een uurtje of acht en besloot ik om richting North Vancouver te rijden. ’s Avonds kon ik heerlijk slapen van alle inspanning.

-30 april-
Het is weer maandag en dan moet er weer gewoon gewerkt worden. ’s Avonds heb ik heerlijk gechillt met een serie op Netflix.

Ondanks de vervelende ervaring op woensdag heb ik een heerlijke week gehad. Ik heb genoten van de tijd in Seattle met Kate en Toni. Ook de hike met Nynke heeft me goed gedaan. Na deze avonturen kijk ik uit naar de volgende avonturen. Alleen wat of waarnaartoe weet ik nog niet precies.

Tot snel!

Liefs,
Suzan