Eye opener
Door: Suzan Hendriks
Blijf op de hoogte en volg Suzan
17 Februari 2018 | Canada, North Vancouver
Lieve allemaal,
Waar voor iedereen druk bezig is met de voorbereidingen van de carnaval, blik ik terug op een week die mijn ogen hebben geopend. Ik heb weer veel nieuwe en interessante ervaringen opgedaan hier in Vancouver en realiseerde mij dat ik alweer drie maanden weg ben.
-28 januari 2018-
Ooit gehoord van Robbie Burns? Dikke kans dat het antwoord nee is. Dit gold ook voor mij. Robbie Burns is een Schotse dichter en op 25 januari wordt hij herdacht voor zijn bijdrage aan de Schotse cultuur (dank je wel Wikipedia voor deze informatie). Elke jaar viert mijn host-gezin dit met een Robbie Burns Dinner met Nana, Papa en vrienden van Julia en David. Nu vraag je je waarschijnlijk af waarom viert een Canadees gezin deze dag. Het antwoord hierop is, is dat Davids familie een Schotse achtergrond heeft. Ik vond het een mooi idee om zo stil te staan bij je culturele achtergrond. Natuurlijk mochten de Schotse kilts niet ontbraken. Ik had er geen maar om toch bij het thema te blijven, mocht ik een blouse van Julia lenen met een Schotse print. Op het menu stonden typische Schotse gerechten: Haggis, mashed potatoes, roasted veggies, salmon, kazen uit Groot-Brittannië, Britse Trifle, Schotse koekjes en natuurlijk Schotse Whisky. Tussen de gangen door werden er gedichten van Robbie Burns voor gelezen. Omdat ik hetzelfde gedicht als Pippa en Isla had uitgezocht, droegen wij met zijn drieën het gedicht voor. Wij mochten de spits afbijten. Na het voorgerecht werd de Haggis aangesneden door David en intussen las Harry het bekendste gedicht van Robbie Burns voor. Ik heb Haggis geproefd, maar dit is niet mijn ding. Het idee dat ik schapendarmen aan het eten ben, brrrr. Gelukkig kon ik ook kiezen voor zalm van de bbq. Het toetje zorgde er ook voor dat de smaak van de Haggis verdween. Tijdens het toetje werden er verschillende soorten whisky geschonken. Ik heb er een geproefd en die was niet verkeerd. Stiekem wel iets anders dan Jack Daniels hahaha. Wederom weer een geslaagde avond.
-29 januari 2018-
Na zo veel nieuwe indrukken van gisteren heb ik het vandaag rustig aan gedaan. De dag begon met werken, daarna Zachell geholpen en met haar bij gekletst en 's avonds lekker ontspannen met series en films op Netflix.
-30 januari 2018-
As usual begon mijn dag met de lunches maken voor de kinderen, opruimen en de kinderen naar school brengen. Tussen de twee shifts door ben ik naar Downtown Vancouver geweest. Hier heb ik lekker rondgestruind in Pacific Centre. Dit is een groot winkelcentrum met winkels zoals Roots, Abercrombie & Fitch, Hydson's Bay en nog veel meer. Helaas niet geslaagd, maar wel een lekker smoothie gedronken.
-31 januari 2018-
Ik heb weer mijn uurtjes vandaag gewerkt. Ook heb ik met Marit geskypet. Echt super gezellig maar weer veel te kort. Om 12:00 uur had ik namelijk yoga. Eigenlijk wilde ik niet gaan om zo langer te kunnen kletsen met Marit. Maar ik had mij al ingeschreven online. Uiteindelijk ben ik blij dat ik ben gegaan. Het was weer lekker om te bewegen. Daarnaast was het ook bijna een privé-les. We waren maar met zijn tweeën en dan de yoga teacher. Ik heb weer poses geprobeerd die ik nog niet eerder had gedaan. 's Avonds mocht ik weer koken. Dit keer stond er Chicken Lo Mein op het menu. Dit een Vietnamees wokgerecht met kip en groenten. Iedereen viel het in de smaak behalve de jongste. Hij at alleen de kip en de boontjes.
-1 februari 2018-
Naast dat ik heb gewerkt, ben ik twee keer gaan sporten vandaag. 's Middags ben ik naar de No Run Club geweest en 's avonds naar Antidote Yoga. De afgelopen tijd was er niet de mogelijkheid om op donderdagen naar Antidote Yoga te gaan, want David had de auto nodig om les te geven op the University of British Columbia (UBC). Nu hoefde hij niet te gaan en kon ik de auto lenen. Antidote Yoga vind ik altijd een hele leuke les, omdat je langere tijd in dezelfde pose zit en vaak zijn de poses ook comfortabeler en meer relax. Aan het einde van deze les voelde ik mij dan ook weer helemaal uitgerust.
-2 februari 2018-
In de ochtend heb ik een paar uurtjes gewerkt. Daarna was ik vrij. Vandaag was het Cherry's laatste werkdag bij de familie. Zij werkte eerst bij de familie als au pair. Later heeft ze een andere baan gevonden maar is altijd in contact gebleven met de familie en hielp de familie met het huis schoon te maken. Op vrijdagen had ik altijd veel lol met Cherry en gaf ze mij verschillende tips over wat ik zoal kon doen in Vancouver. Een tip die ze mij gaf, was waar ik een goede massage kon krijgen. Dit was een Japanse Shiatsu. Tijdens deze massage werd ik gemasseerd in mijn nek, schouders, rug, hamstring en knieën. Door deze massage kwam ik erachter hoe vast alles wel niet zat en hoe stijf ik wel niet was. Ondanks dat het soms een beetje pijn deed, vond ik het wel super lekker. Ik voelde mij daarna toch wel iets minder stijf en vast. De dag sloot ik af met family dinner. We hebben lekker wraps gegeten met mijn recept voor de vulling.
-3 februari 2018-
I'm so excited! I'm so excited and I cannot hide it! Vandaag stond mijn langverwachte kookles bij de Dirty Apron op het progamma. Ik had gekozen voor The First Step - The Knife Skills Class. Bij binnenkomst kreeg ik een Mimosa en werd mij verteld om een partner uit te kiezen met wie samen een kookstation deelde. Ik koos ervoor om tegenover een Canadese jongen te zitten genaamd Lance. Daarna gingen we naar de keuken. Eerst kregen we een uitleg over verschillende snijtechnieken, hoe we het beste een mes konden kiezen en deze konden onderhouden. Vervolgens werd het eerste gerecht gedemonstreerd door de chef. Dit was grilled corn and clam chowder. Daarna mochten wij zelf het gerecht maken en niet te vergeten daarna ook zelf op eten. Ik vond het erg leuk om dit gerecht te maken en het was echt over heerlijk. Vervolgens was het tijd voor de tweede demonstratie van het gerecht BBQ Duck and Fine Vegetable Stir Fry and Star Anise Crepes. Dit gerecht was een tikkeltje moeilijker. Er gebeurden meer handelingen op hetzelfde moment. Soms gaat er wel eens iets mis in de keuken. Hahaha dat was ook bij mij het geval. De hoisinsaus en oestersaus schonk bij de gewokte groenten terwijl deze nog op het vuur stonden. Eigenlijk moest ik de gewokte groenten van het vuur halen en dan de sauzen erbij doen. Gelukkig was het geen grote ramp, maar toch ben ik een kritisch chef op dat moment. Al met al smaakte ook dit gerecht over heerlijk. De crêpes hebben mij aangenaam, omdat ik alleen zoete crêpes heb gegeten en nog nooit hartige crêpes had gegeten. Het tweede gerecht heb ik voor de helft opgegeten, zodat ik 's avonds ook nog kon genieten van mijn zelfgemaakte creatie.
-4 februari 2018-
Mijn dag begon met een brunch bij Jam Cafe met de Duitse au pairs Toni en Bernice en de Finse au pair Anni. Dit restaurantje werd aangeraden door de reisgids Lonely Planet. Daarom leek het mij leuk om daar te gaan brunchen. We waren hier al een keer eerder geweest. Alleen moesten we toen te lang wachten in de regen. Gelukkig was het dit keer droog en hoefden we niet al te lang te wachten. Ik had heerlijke Eggs Benedict met gerookte zalm. Anni had hetzelfde als mij. Bernice en Toni hadden allebei French Toast met slagroom en fruit. Later op de dag had ik afgesproken met de Franse au pair Marine. Zij is au pair bij een vriendin van David en Julia. Marine en haar host-gezin wonen in Fernie. Marine kwam een paar dagen Vancouver bezoeken. Via de mail hadden we afgesproken om een tour door Vancouver te doen. We naar Chinatown gegaan, hebben Rogers Arena gezien, naar Robson Street gegaan, hebben we the Steam Clock bekeken en nog meer. Tussendoor hebben we een theetje gedronken met lekkere gebakjes. In Gastown hebben we lekker uitgegeten. Voor dat ik het wist, was de dag alweer voorbijgevlogen. Door Marine rond te leiden in Vancouver kwam ik ook weer op plekken die ik nog niet had gezien.
-5 februari 2018-
Happy birthday Daddy! Tijd voor een FaceTime-gesprek om hem te feliciteren. Eerst even werken. Na het werk had ik met Ans en Joop afgesproken om te gaan Skypen. Dit was een erg leuk en gezellig gesprek. Daarna heb ik met papa gesproken op FaceTime en hem gefeliciteerd. Hij vertelde dat hij lekker verwend was door Sjuul, Sam en mama. Vervolgens heb ik lekker rustig aan gedaan. Om drie uur was het weer tijd om te gaan werken.
-6 februari 2018-
Toen ik vanochtend op stond voelde ik mij niet helemaal fit. Nee, dacht ik, ik zal toch niet de griep krijgen. Dat wil ik nu helemaal niet. Ik probeerde te gaan werken en dat lukte gelukkig wel. Tussen negen uur en drie uur heb ik een powernap gedaan en rustig aangedaan. 's Avonds heb ik ook gewerkt en ben daarna vroeg gaan slapen.
-7 februari 2018-
Het vroeg slapen heeft me iets beter gedaan. Toch voelde ik mij niet helemaal optimaal en besloot om maar eens Advil te nemen. Ik kon ook niet ziek worden, want ik wilde geen ziektedagen opnemen en ik gaf Simone 's avonds een lift naar de ferry in Horseshoe Bay. Anders kon zij niet naar haar host-gezin op Vancouver Island komen. Daarbij moest er ook gewerkt worden. Het was erg gezellig en leuk om Simone weer te zien. Ik zie haar namelijk niet meer zo vaak nu ze op Vancouver Island woont. We hebben vooral gekletst wat ons zoal bezighoudt en hoe onze host-gezinnen bevallen. Toen was het tijd voor Simone om naar de ferry te lopen en zeiden we gedag. Later kreeg ik een text dat ze de ferry net op tijd had gehaald. De ferry vertrok eerder dan dat Simone in gedachte had gehad. Pff gelukkig maar!
Al met al weer leuke, gezellige en interessante dagen gehad. Veel eye openers gehad: de kookles (knife skills improved), de tour door Vancouver met Marine (nieuwe buurten gezien), the Robbie Burns dinner (nog nooit eerder van gehoord) en de verschillende gesprekken via Skype of FaceTime (wat iedereen bezighoudt in Nederland). Gelukkig heeft de griep niet doorgezet. Alleen wel een flinke verkoudheid aan overgehouden. Op naar het volgende verslag.
Tot dan!
Liefs,
Suzan
Waar voor iedereen druk bezig is met de voorbereidingen van de carnaval, blik ik terug op een week die mijn ogen hebben geopend. Ik heb weer veel nieuwe en interessante ervaringen opgedaan hier in Vancouver en realiseerde mij dat ik alweer drie maanden weg ben.
-28 januari 2018-
Ooit gehoord van Robbie Burns? Dikke kans dat het antwoord nee is. Dit gold ook voor mij. Robbie Burns is een Schotse dichter en op 25 januari wordt hij herdacht voor zijn bijdrage aan de Schotse cultuur (dank je wel Wikipedia voor deze informatie). Elke jaar viert mijn host-gezin dit met een Robbie Burns Dinner met Nana, Papa en vrienden van Julia en David. Nu vraag je je waarschijnlijk af waarom viert een Canadees gezin deze dag. Het antwoord hierop is, is dat Davids familie een Schotse achtergrond heeft. Ik vond het een mooi idee om zo stil te staan bij je culturele achtergrond. Natuurlijk mochten de Schotse kilts niet ontbraken. Ik had er geen maar om toch bij het thema te blijven, mocht ik een blouse van Julia lenen met een Schotse print. Op het menu stonden typische Schotse gerechten: Haggis, mashed potatoes, roasted veggies, salmon, kazen uit Groot-Brittannië, Britse Trifle, Schotse koekjes en natuurlijk Schotse Whisky. Tussen de gangen door werden er gedichten van Robbie Burns voor gelezen. Omdat ik hetzelfde gedicht als Pippa en Isla had uitgezocht, droegen wij met zijn drieën het gedicht voor. Wij mochten de spits afbijten. Na het voorgerecht werd de Haggis aangesneden door David en intussen las Harry het bekendste gedicht van Robbie Burns voor. Ik heb Haggis geproefd, maar dit is niet mijn ding. Het idee dat ik schapendarmen aan het eten ben, brrrr. Gelukkig kon ik ook kiezen voor zalm van de bbq. Het toetje zorgde er ook voor dat de smaak van de Haggis verdween. Tijdens het toetje werden er verschillende soorten whisky geschonken. Ik heb er een geproefd en die was niet verkeerd. Stiekem wel iets anders dan Jack Daniels hahaha. Wederom weer een geslaagde avond.
-29 januari 2018-
Na zo veel nieuwe indrukken van gisteren heb ik het vandaag rustig aan gedaan. De dag begon met werken, daarna Zachell geholpen en met haar bij gekletst en 's avonds lekker ontspannen met series en films op Netflix.
-30 januari 2018-
As usual begon mijn dag met de lunches maken voor de kinderen, opruimen en de kinderen naar school brengen. Tussen de twee shifts door ben ik naar Downtown Vancouver geweest. Hier heb ik lekker rondgestruind in Pacific Centre. Dit is een groot winkelcentrum met winkels zoals Roots, Abercrombie & Fitch, Hydson's Bay en nog veel meer. Helaas niet geslaagd, maar wel een lekker smoothie gedronken.
-31 januari 2018-
Ik heb weer mijn uurtjes vandaag gewerkt. Ook heb ik met Marit geskypet. Echt super gezellig maar weer veel te kort. Om 12:00 uur had ik namelijk yoga. Eigenlijk wilde ik niet gaan om zo langer te kunnen kletsen met Marit. Maar ik had mij al ingeschreven online. Uiteindelijk ben ik blij dat ik ben gegaan. Het was weer lekker om te bewegen. Daarnaast was het ook bijna een privé-les. We waren maar met zijn tweeën en dan de yoga teacher. Ik heb weer poses geprobeerd die ik nog niet eerder had gedaan. 's Avonds mocht ik weer koken. Dit keer stond er Chicken Lo Mein op het menu. Dit een Vietnamees wokgerecht met kip en groenten. Iedereen viel het in de smaak behalve de jongste. Hij at alleen de kip en de boontjes.
-1 februari 2018-
Naast dat ik heb gewerkt, ben ik twee keer gaan sporten vandaag. 's Middags ben ik naar de No Run Club geweest en 's avonds naar Antidote Yoga. De afgelopen tijd was er niet de mogelijkheid om op donderdagen naar Antidote Yoga te gaan, want David had de auto nodig om les te geven op the University of British Columbia (UBC). Nu hoefde hij niet te gaan en kon ik de auto lenen. Antidote Yoga vind ik altijd een hele leuke les, omdat je langere tijd in dezelfde pose zit en vaak zijn de poses ook comfortabeler en meer relax. Aan het einde van deze les voelde ik mij dan ook weer helemaal uitgerust.
-2 februari 2018-
In de ochtend heb ik een paar uurtjes gewerkt. Daarna was ik vrij. Vandaag was het Cherry's laatste werkdag bij de familie. Zij werkte eerst bij de familie als au pair. Later heeft ze een andere baan gevonden maar is altijd in contact gebleven met de familie en hielp de familie met het huis schoon te maken. Op vrijdagen had ik altijd veel lol met Cherry en gaf ze mij verschillende tips over wat ik zoal kon doen in Vancouver. Een tip die ze mij gaf, was waar ik een goede massage kon krijgen. Dit was een Japanse Shiatsu. Tijdens deze massage werd ik gemasseerd in mijn nek, schouders, rug, hamstring en knieën. Door deze massage kwam ik erachter hoe vast alles wel niet zat en hoe stijf ik wel niet was. Ondanks dat het soms een beetje pijn deed, vond ik het wel super lekker. Ik voelde mij daarna toch wel iets minder stijf en vast. De dag sloot ik af met family dinner. We hebben lekker wraps gegeten met mijn recept voor de vulling.
-3 februari 2018-
I'm so excited! I'm so excited and I cannot hide it! Vandaag stond mijn langverwachte kookles bij de Dirty Apron op het progamma. Ik had gekozen voor The First Step - The Knife Skills Class. Bij binnenkomst kreeg ik een Mimosa en werd mij verteld om een partner uit te kiezen met wie samen een kookstation deelde. Ik koos ervoor om tegenover een Canadese jongen te zitten genaamd Lance. Daarna gingen we naar de keuken. Eerst kregen we een uitleg over verschillende snijtechnieken, hoe we het beste een mes konden kiezen en deze konden onderhouden. Vervolgens werd het eerste gerecht gedemonstreerd door de chef. Dit was grilled corn and clam chowder. Daarna mochten wij zelf het gerecht maken en niet te vergeten daarna ook zelf op eten. Ik vond het erg leuk om dit gerecht te maken en het was echt over heerlijk. Vervolgens was het tijd voor de tweede demonstratie van het gerecht BBQ Duck and Fine Vegetable Stir Fry and Star Anise Crepes. Dit gerecht was een tikkeltje moeilijker. Er gebeurden meer handelingen op hetzelfde moment. Soms gaat er wel eens iets mis in de keuken. Hahaha dat was ook bij mij het geval. De hoisinsaus en oestersaus schonk bij de gewokte groenten terwijl deze nog op het vuur stonden. Eigenlijk moest ik de gewokte groenten van het vuur halen en dan de sauzen erbij doen. Gelukkig was het geen grote ramp, maar toch ben ik een kritisch chef op dat moment. Al met al smaakte ook dit gerecht over heerlijk. De crêpes hebben mij aangenaam, omdat ik alleen zoete crêpes heb gegeten en nog nooit hartige crêpes had gegeten. Het tweede gerecht heb ik voor de helft opgegeten, zodat ik 's avonds ook nog kon genieten van mijn zelfgemaakte creatie.
-4 februari 2018-
Mijn dag begon met een brunch bij Jam Cafe met de Duitse au pairs Toni en Bernice en de Finse au pair Anni. Dit restaurantje werd aangeraden door de reisgids Lonely Planet. Daarom leek het mij leuk om daar te gaan brunchen. We waren hier al een keer eerder geweest. Alleen moesten we toen te lang wachten in de regen. Gelukkig was het dit keer droog en hoefden we niet al te lang te wachten. Ik had heerlijke Eggs Benedict met gerookte zalm. Anni had hetzelfde als mij. Bernice en Toni hadden allebei French Toast met slagroom en fruit. Later op de dag had ik afgesproken met de Franse au pair Marine. Zij is au pair bij een vriendin van David en Julia. Marine en haar host-gezin wonen in Fernie. Marine kwam een paar dagen Vancouver bezoeken. Via de mail hadden we afgesproken om een tour door Vancouver te doen. We naar Chinatown gegaan, hebben Rogers Arena gezien, naar Robson Street gegaan, hebben we the Steam Clock bekeken en nog meer. Tussendoor hebben we een theetje gedronken met lekkere gebakjes. In Gastown hebben we lekker uitgegeten. Voor dat ik het wist, was de dag alweer voorbijgevlogen. Door Marine rond te leiden in Vancouver kwam ik ook weer op plekken die ik nog niet had gezien.
-5 februari 2018-
Happy birthday Daddy! Tijd voor een FaceTime-gesprek om hem te feliciteren. Eerst even werken. Na het werk had ik met Ans en Joop afgesproken om te gaan Skypen. Dit was een erg leuk en gezellig gesprek. Daarna heb ik met papa gesproken op FaceTime en hem gefeliciteerd. Hij vertelde dat hij lekker verwend was door Sjuul, Sam en mama. Vervolgens heb ik lekker rustig aan gedaan. Om drie uur was het weer tijd om te gaan werken.
-6 februari 2018-
Toen ik vanochtend op stond voelde ik mij niet helemaal fit. Nee, dacht ik, ik zal toch niet de griep krijgen. Dat wil ik nu helemaal niet. Ik probeerde te gaan werken en dat lukte gelukkig wel. Tussen negen uur en drie uur heb ik een powernap gedaan en rustig aangedaan. 's Avonds heb ik ook gewerkt en ben daarna vroeg gaan slapen.
-7 februari 2018-
Het vroeg slapen heeft me iets beter gedaan. Toch voelde ik mij niet helemaal optimaal en besloot om maar eens Advil te nemen. Ik kon ook niet ziek worden, want ik wilde geen ziektedagen opnemen en ik gaf Simone 's avonds een lift naar de ferry in Horseshoe Bay. Anders kon zij niet naar haar host-gezin op Vancouver Island komen. Daarbij moest er ook gewerkt worden. Het was erg gezellig en leuk om Simone weer te zien. Ik zie haar namelijk niet meer zo vaak nu ze op Vancouver Island woont. We hebben vooral gekletst wat ons zoal bezighoudt en hoe onze host-gezinnen bevallen. Toen was het tijd voor Simone om naar de ferry te lopen en zeiden we gedag. Later kreeg ik een text dat ze de ferry net op tijd had gehaald. De ferry vertrok eerder dan dat Simone in gedachte had gehad. Pff gelukkig maar!
Al met al weer leuke, gezellige en interessante dagen gehad. Veel eye openers gehad: de kookles (knife skills improved), de tour door Vancouver met Marine (nieuwe buurten gezien), the Robbie Burns dinner (nog nooit eerder van gehoord) en de verschillende gesprekken via Skype of FaceTime (wat iedereen bezighoudt in Nederland). Gelukkig heeft de griep niet doorgezet. Alleen wel een flinke verkoudheid aan overgehouden. Op naar het volgende verslag.
Tot dan!
Liefs,
Suzan
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
