Een weekendje Calgary en daarna weer aan het werk

Lieve allemaal,

Zoals als jullie hebben kunnen lezen, heb ik een super leuke week gehad met papa en mama. Daarna was het nog niet gedaan met de pret en ging ik naar Calgary met de Nederlandse Nynke, Franse Marine en Belgische Laura. Jullie hebben al kunnen lezen dat ik naar een countrybar ben geweest. Calgary is weer anders dan Vancouver. Ik zal jullie vertellen hoe.

-31 maart 2018-
Vandaag hebben we heerlijk uitgeslapen. Nog even niet de koud hoeven te trotseren. Het is op dit moment min elf graden Celsius. Brrrr koud. Na ons ongekleed te hebben, gingen we brunchen. Mmm, ik had lekkere Eggs Benedict. Daarna hebben we rondgeslenterd door Calgary. Oi toen voelde ik hoe koud het wel niet was. In Vancouver was ik plus twaalf gewend. Wat doe je als je het koud hebt dan warm je lekker op met warme chocolademelk. Daarna hebben we The Peace Bridge en Prince’s Island bezocht. Prachtig om een bevroren rivier te zien met een laagje sneeuw, een soort van Winter Wonderland. Vervolgens zijn Marine, Laura en ik boodschappen gaan doen. Nynke ging terug naar de Airbnb om uit te rusten. Niet veel later werd ik door Nynke gebeld. Zij vertelde mij dat we niet naar het appartement konden op de 21ste verdieping. Vanaf de 20ste verdieping was alles afgesloten door de politie. Er was een inval gaande in het appartement naast ons. Ik maakte me zorgen om Nynke dat haar niks overkwam, want zij was aan het wachten in het trappenhuis en kon nergens naar toe. Op dat moment was ook nog niet duidelijk hoe lang alles zou duren. Ik zei tegen Nynke dat ik met haar in contact bleef en dat ik het de andere meiden zou vertellen. Na opgehangen te hebben, praatte ik Laura en Marine bij. We besloten om geen avondeten te kopen. We wisten niet hoe lang het zou duren en of dan wel konden koken in het appartement. Ontbijt hebben we wel gekocht en daarna zijn we naar de tram gelopen. Intussen besloten we ook een vriendin van Marine te bellen of we daar konden logeren mocht de inval in de nacht doorgaan. Tegelijkertijd nam de Airbnb-host contact met ons op. Hij wist ook niet hoe lang het zou gaan duren voordat we terug konden naar het appartement. Hij bood aan om een vervangende slaapplaats te zoeken mocht het doorgaan in de nacht. Bij het appartement aangekomen, zagen we al verschillende politie-auto’s staan. Wij liepen naar binnen naar lobby en daar zagen we meerdere bewoners wachten. Nynke was nog steeds in het trappenhuis aan het wachten. Niet veel later gingen de liftdeuren open en kwam het SWAT-team naar buiten. Geweren, deur-inrammer, kogelwerende vesten. Niet heel chill. We kregen de all clear om naar ons appartement te gaan. Hier zagen we Nynke gelukkig weer! Om van de schrik te bekomen, hebben we kort gechillt. We wilden de zonsondergang zien vanaf de Calgary tower. Ik heb genoten van de zonsondergang. Wat prachtig al die pastelkleuren en met de Canadian Rockies op achtergrond. Ik moest mijzelf toch even pinchen om te realiseren dat ik hier echt was. Daarna zijn we uitgaan eten bij Craft. Hier raakten we aan de praat met mannen die een bachelor-party hadden. We werden door hen uitgenodigd om mee uit te gaan naar Knoxville. En dan wel met een limo en een plekje op de gastenlijst. Daar zeiden we geen nee tegen. Nog even snel betalen en naar het toilet. Toen we terugkwamen van het toilet bleken dat de mannen al weg waren. Hahaha dat overkwam ons ook weer. Gelukkig konden we een lift krijgen van een vriendin van Marine uit Calgary. Na enkele dansjes voelden we het in onze beentjes. We gingen terug naar het appartement. Hier hebben we nog gekletst over de gebeurtenissen van vandaag met een heerlijk kopje thee. Uiteindelijk sliepen rond een uurtje of vijf.

-1 april-
Ook vandaag hebben wij uitgeslapen. Daarna hebben een zelfgemaakt paasontbijtje gemaakt. Met scrambled eggs, fruit, brood en hartig beleg. Jammie! Daarna besloten we naar het Olympic Park te gaan, want we wilden gaan tubben. Dit is met een grote rubber opblaasband van een besneeuwde heuvel afglijden. Wat hebben we gelachen. Niet alleen onderling maar ook met de medewerkers. Dansjes en sing-offs op de lopende band gedaan, danswedstrijd gedaan met de medewerkers en ronddraaiend naar beneden gegleden. Ik voelde me weer even kind. Hierna zijn we terug naar het appartement gegaan, hebben we ons opgewarmd, gechillt en omgekleed. Vervolgens zijn we uitgaan eten bij een Mexicaans restaurant genaamd Blanco Cantina. Weer heerlijk gegeten! De barman heeft ons verschillende tips gegeven over wat we nog konden doen in Calgary. Ook kregen we een uitleg over hoe tequila gemaakt werd. De barman, Kole met een K, liet ons goede tequila proeven en niet van zo’n cheape waar je immense katers van krijgt. Ook weer een leuke en leerzame ervaring!

-2 april-
Om twaalf uur moesten we uitchecken. Marine en Laura gingen al eerder. Zij hadden een vroege lift naar Furnie (hier wonen zij met hun host-familie). Daarna waren alleen Nynke en ik nog over. Nynke ging ook eerder. Zij had met een vriend (die ze eerder had leren kennen via haar reizen) afgesproken om leuke dingen te gaan doen. Ik wilde eigenlijk gaan schaatsen maar helaas bleek de ice rink gesloten te zijn. Ik besloot om nog een sightseeing te gaan doen door Calgary. Ik heb foto’s gemaakt en lekker geluncht. Daarna was het tijd om naar het vliegveld te gaan en terug te vliegen naar Vancouver.

-3 april-
Pfff, om zeven uur ging de wekker weer. Dat was wel even wennen joh! De ochtend verliep voorspoedig. Alle kinderen gingen naar school. Niemand bleef thuis omdat ze te moe waren van het reizen. De vader en de oudste drie kinderen waren gisteren namelijk teruggekomen van hun trip naar the States. De moeder en de jongste waren vrijdag al teruggekomen. Doordat iedereen op vakantie was geweest, was de berg was immens. Gelukkig waren Zachell en ik met zijn tweeën en pas het zo gepiept. In de middag en avond heb ik ook nog gewerkt. De dag vloog voorbij.

-4 april-
De ochtend begon met werken. Gisteren was alle was gevouwen, nu moest de strijkwas nog gedaan worden. Nadat ik klaar was om 09:00 uur wilde ik mijn yoga class gaan boeken. Wat bleek: de yoga class van woensdag om 12:00 uur werd niet meer gegeven. Echt heel jammer, want ik vond deze altijd heel erg leuk. Ik voelde me ook niet heel erg goed. Dan maar geen sporten vandaag. In de middag was het weer het gewone werk.

-5 april-
Ai, ik voelde mij al ziek worden. Please nee, ik wil niet ziek worden. Ik heb nog allemaal leuke dingen op de planning staan, zoals vanavond. Dan ga ik voor het eerst naar een ijshockey game in Canada. In de ochtend heb ik gewerkt. Tussendoor heb ik uitgerust en in de middag/avond heb ik gewerkt. Enkele dagen geleden vertelde Katie (Britse au pair met wie ik naar de ijshockey game) dat het een van de belangrijkste wedstrijden was van het seizoen. Twee van de bekendste spelers van the Canucks, de Siden Brothers, namen afscheid. Een hele tijd terug hadden wij de kaartjes gekocht voor $77 en als we hadden gewild konden we ze nu verkopen voor $300 of meer. We hebben nog even overwogen onze kaartjes te verkopen, maar het uiteindelijk niet gedaan. Met paracetamol achter de kiezen ging op weg naar The Rogers Arena. Men ik heb genoten van de sfeer. Lekker hard the Canucks aanmoedigen; meezingen/juichen als the Siden Brothers de puck hadden. Ook al snapte ik niet veel van de regels, het was erg leuk om mee te maken. Na een achterstand wisten the Canucks zich terug te vechten naar gelijkspel. Uiteindelijk hebben ze gewonnen met een doelpunt verschil. Daarna barste het feest helemaal los. Het hele Canucks team de ijshockey rink op. Zo gaaf! Echt een toffe ervaring!

-6 april-
Ai, de wedstrijd was toch te veel. In de ochtend kon ik moeilijk opstaan. Ik was ziek. Toch maar gaan werken, want ik dacht dat kon ik wel. Volgehouden maar meteen na het werk in bed gedoken. Ik dacht nog: maandag ben ik wel weer beter. Men what was I wrong!

-7 april-
Met de griep op bed gelegen.

-8 april-
Ik voelde vandaag nog steeds ontzettend shit. Maar ik bleef goede hoop houden dat ik morgen weer kon gaan werken.

-9 april-
In de ochtend werd ik wakker en dacht: vandaag kan ik wel weer de hele dag werken. Te vroeg gejuicht. De ochtend ben ik doorgekomen maar de middag trok ik echt niet. De griep had ik goed te pakken.

-10 april-
Vandaag is het mij met moeite gelukt om de hele dag te werken. Ik merkte dat mijn lichaam nog niet de oude was. Eigenlijk zou ik aankomend weekend naar Whistler gaan maar dat heb ik afgezegd. Ik wilde niet half fit op de piste staan en ook niet weer opnieuw ziek worden. Nu ga ik andere plannen maken. Wat weet ik nog niet precies.

-11 april-
Jippie, ik voelde me vandaag iets beter dan gisteren. Ik heb de hele dag gewerkt en tussendoor goed uitgerust. Ik ben ook niet naar yoga gegaan, want dat was nog iets te veel van het goede.

-12 april-
Gelukkig gaat het weer ietsje beter. Ik heb in de ochtend en in de middag gewerkt. Vandaag ben ik niet gaan. Ik wilde mijzelf weer helemaal beter voelen om te gaan sporten. Voor volgende week wilde ik sportlessen plannen. Alleen kwam ik erachter dat bij mijn sportschool de yoga-lessen van woensdag waren vervallen. Dat vond ik erg jammer. Deze lessen vond ik altijd heel leuk. Gelukkig werd de No Run Club nog wel gegeven. Nu ben ik aan het kijken voor een Class Pass. Dit is een sportabonnement waarbij voor een bepaald bedrag een bepaald aantal credits krijgt. Met deze credits kun je verschillende lessen boeken bij verschillende sportscholen. De No Run Club bij Distrikt blijf ik zeker doen. De yoga-lessen ga ik bij andere sportscholen uitproberen. Ik ben benieuwd!

-13 april-
In de ochtend heb ik gewerkt en ik voelde mij weer bijna de oude. ’s Middags ben ik naar Bella Chermica geweest en heb ik weer een mooi nieuw bordje geschilderd. Heerlijk ontspannend! ’s Avonds hadden we weer family dinner met het gezin en opa en oma. Vorige week was ik ziek en toen had ik niet meegegeten. Ik kon niet wachten om deze week weer mee te eten. Daarna heb ik lekker gechillt. Series op Netflix gekeken met een bakje chips en een flesje sinas. Wat wil Suzan nog meer na een aantal dagen ziek te zijn geweest.

Kortom, Calgary was leuk en gezellig met de meiden. Nu weet ik ook wat echte koud is. Het ziek zijn was minder. Op een gegeven moment was ik er helemaal klaar mee. Ik kan nu niet wachten om het weekend er op uit te gaan en aanstaande woensdag naar Toronto te gaan. In het volgende verslag vertel ik jullie hier meer over.

Tot dan!

Liefs,
Suzan