Meer gezien en meer gedaan.

Lieve allemaal,

Het is alweer een tijdje geleden dat ik mijn eerste reisverslag heb geplaats. Vandaag is het tijd voor mijn tweede verslag. Ik heb net lekker fajita’s met kip gegeten met Angus. Ik was geëindigd op 7 november 2017. Op naar de dagen erna. Veel leesplezier!

-8 november 2017-
Ik had met de meiden afgesproken om ’s avonds sushi te gaan eten. De meiden wisten wel een tentje te vinden. Toen we daar kwamen, bleek het niet druk te zijn en konden we meteen gaan zitten. We bestelden gemarineerde tofu, Edamame boontjes, sushi, gefrituurde garnalen, miso-soep, sashimi van zalm. Ik vond de sashimi en de sushi het lekkerste. Toen we onze buikjes rond hadden gegeten, was het tijd om naar huis te gaan.
De meiden moesten de dag erna weer gewoon naar school.

-9 november 2017-
Net als altijd bracht ik Isla naar het dansen. Alleen toen ik terugkwam van de dansstudio, kwam ik erachter dat de huissleutel niet meer werkte. Ik kreeg een lichtelijke paniekaanval. Na een diepe zucht kreeg ik een ingeving. Ik kon via de achterdeur naar binnen. Pfff wat een geluk. Toen ik binnen was, heb ik de sleutel nog een keer getest. Helaas deed hij het nog steeds niet. ’s Avonds kwamen Julia en Angus terug van New York. Na een korte ‘hoe was het in New York’ en ‘Mijn sleutel werkt niet meer’ ging iedereen slapen.

-10 november 2017-
De volgende ochtend had iedereen weer zijn/haar vaste routine. Van Julia kreeg ik twee cadeautjes uit New York: een sjaal en een T-shirt van Manhattan. Super lief! Nadat ik klaar was met werken, ben ik naar Stanley Park gegaan. Dit is een heel erg mooie en groot park aan het water. Het was een prachtige dag voor een wandeling. Ik heb de Seawall walk gedaan. Door deze wandeling te maken (de route was 10 km) kwam ik erachter hoe groot Stanley Park wel niet was. Toch wel ietsje groter dan het Vondelpark ;P. Ook heb ik verschillende tussenstops gemaakt om te genieten van de skyline van Vancouver. Wat ook niet mocht ontbreken, was een bezoekje aan de totempalen die gemaakt zijn door de First Nation People. ’s Avonds was het tijd voor Fridays Family Diner. Lekker steak met veggies and potatoes wedges gegeten.

-11 november 2017-
Voor menige Zuid Limburger was het vandaag een bijzondere dag. Jawel de 11 van de 11, de start van het carnavalsseizoen. Voor mij dit jaar geen bezoekje aan Marit in Maastricht om vervolgens samen te gaan feesten op het Vrijthof. Toen iedereen al de nodige drankjes achter de kiezen had, begon mijn vrije dag om 10:00 uur. Eerst even lekker ontbijten en daarna met oma Maureen en opa Tony naar het aquarium geweest. Het eerste kwartier hebben samen rondgelopen door het aquarium en later ging ieder zijn eigen weg. De zeeotters vond ik het meest schattig. Vele foto’s later en alles gezien te hebben, ben ik lekker gaan winkelen in Robson Street. Hier heb ik een goede waterbestendige jas gekocht. Ik weet inmiddels dat hij zeker waterbestendig is. Om even bij te komen van al het shoppen, koos ik ervoor om een bubbel tea te gaan drinken. Dit is een Japanse fruitthee met van die bolletjes erin. De fruitthee is koud dus het is eigenlijk meer een ice-tea.

-12 november 2017-
Julia en ik hadden afgesproken om samen boodschappen te gaan doen. Ik heb mij verbaasd over Canadese supermarkten. Erg netjes en goed georganiseerd. Daarna ben ik mijn Canadese telefoonabonnement gaan regelen. Echter is het niet gelukt omdat de telefoon die ik heb niet SimLock vrij is. Op een ander moment maar even uitzoeken of dit opgelost kan worden.

-13 november 2017-
De kinderen hadden een dagje vrij en daarom mochten zij vriendinnetjes uitnodigen om iets leuks te gaan doen. Met zijn alle zijn we naar Granville Island geweest. Technische is Granville Island geen eiland maar een schiereiland met allerlei leuke winkels en een overdekte markt. Er zijn allerlei soorten kramen, zoals groente en fruit, koekjes en taarten, verse pasta, donuts maar ook kleding, sieraden en zeep. Prachtig om te zien. Na bijna alles gezien te hebben, was het tijd voor een lunch. Ik had een lekkere kipburger met salade. Als toetje had ik een lemon meringue taartje, yummie! Als laatste hebben we een bezemwinkel bezocht. Wat is er nu zo bijzonder aan een bezemwinkel vraag je je vast af. Nou dat zal ik je vertellen. Hier werden bezems met de hand gemaakt. De duurste was ongeveer 100 euro. Een prijzige bezem als je het mij vraagt. Als afsluiting hebben we een drankje gedronken bij de Starbucks. ’s Avonds heb ik een proefabonnement bij afgesloten bij Distrikt Movement. Hopelijk leer ik zo meer mensen kennen en blijf ik ook lekker in beweging. Ik heb ook maar meteen mijn lessen gepland voor de komende twee weken (zo lang duurt het proefabonnement).

-14 november 2017-
Na mijn ochtenddienst maakte ik kennis met mijn andere voorgangster. Met de een had ik vorige week maandag kennisgemaakt. Voordat ik begon als au pair hebben er drie andere au pairs gewerkt. Nu heb ik er dus met twee kennisgemaakt. Daarna heb ik online sportkleding gekocht. Want ja als je gaat sproten, heb je meerdere outfits nodig. Zo gezegd, zo gedaan. ’s Middags had ik mijn eerste les. Poef, steun, kreun, zucht. Deze les was zwaarder dan dat ik had verwacht. Dat is nu ook wel te merken aan de intense spierpijn die ik heb. De les bestond uit squaten, burpees, lunches en opdrukken. Een ding weet ik wel naar het toilet is gaan is er niet makkelijker op geworden hahahaha.

-15 november 2017-
Vandaag heb ik de vader ontmoet. Hij was op zakenreis en ik had hem nog niet gezien. Het is fijn om te weten wie hij is en hoe hij eruitziet. In de middag heb ik mijn onlinebestelling opgehaald bij de winkel. Vandaag mocht ik voor het eerst koken. Kip en gebakken aardappeltjes uit de oven en gestoomde broccoli was het idee. Ik volgde netjes het recept. Net als een echte chef-kok ondertussen proeven. Wat?! De aardappeltjes hadden al een half uur in de oven gestaan maar waren nog niet gaar. Nog maar twintig minuutjes erbij. Dan zijn ze zeker goed. Je raadt het al… de aardappeltjes waren nog niet gaar. Uh? Maar bij 200 graden moeten ze toch allang gaar zijn. Ik vertelde aan Julia dat de aardappeltjes nog niet gaar waren. Julia vertelde dat de oven op Fahrenheit stond in plaats van Celsius. Zonder dat ik wist, had ik de tempratuur van de oven veel te laag staan hahahaha.

-16 november 2017-
Vandaag had ik twee sportlessen. De eerste heette de NO RUN CLUB. Ik dacht: Ooh chill deze wordt niet zo zwaar als die van dinsdag. Ooh men what was I wrong. Deze les was net zo zwaar alleen hoefde ik niet te rennen en dat moest dinsdag wel. Dubbele spierpijn. Auw, auw, auw. ’s Avonds had ik de meest chille yogales ever. Dit was een mix van meditatie en langzame, rustige yoga-oefeningen. Ik was weer helemaal zen toen ik terugkwam.

-17 november 2017-
Vandaag had ik weer een yogales. Deze les heette Flow Yoga. Deze ging iets sneller dan die van gisteren. Ik heb me in allerlei flexibele poses gebogen. Volgens mij heeft dat er erg grappig uit gezien, want ik heb nog nooit eerder yoga gedaan. Daarna heb ik via de Facebookpagina van Au Pairs in Vancouver een afspraak gemaakt om zondag te gaan lunchen. ‘s Avonds had ik weer Friday Family Diner. Lekker met salmon, veggies and potatoes. David vroeg of ik zin had om morgen mee te gaan met een hike bij Chilliwack Lake. Daar zeg ik natuurlijk geen nee tegen.

-18 november 2017-
Om 10:30 was het zo ver. Samen met Angus en David ging ik op pad. Eerst moesten we twee uur in oostelijke richting rijden. Toen we in Chilliwack aankwamen, werd er nog even een korte lunch-/koffiepauze ingelast. Chilliwack Lake is nog zo’n half uurtje rijden van Chilliwack zelf. David vertelde mij dat in Chilliwack veel Canadezen wonen met een Nederlandse verleden. David kwam met het idee om te zoeken naar Nederlandse achternamen. Na een tijdje had ik er een stuk of vijf gevonden. Langzaam zag ik het landschap veranderen. Mooie besneeuwde bergtoppen, groene naaldbomen en mensen langs de kant van de rivier aan het vissen. Toen kwamen we aan bij het beginpunt van de hike. Dit was nog niet zo bijzonder. Na een half uurtje lopen, kwamen we aan bij Chilliwack Lake. Prachtig blauw water en de besneeuwde bergtoppen op de achtergrond. Wow gaaf zeg! Daarna begon de echte hike. Ja dat heb ik geweten. Het was een flinke klim en het tempo zat er goed in. Onderweg zochten we naar cantharellen en stopten we verschillende malen aan de kant van de rivier om te kijken of zalm zagen. Helaas hebben we beide niet gezien. Op een gegeven moment waren we zo hoog dat de sneeuw op het pad bleef liggen. Bij de hangbrug aangekomen, was ik helemaal kapot. Dit was ik niet gewend. Oi, joi, joi, diepe zucht, een paar foto’s verder en een korte pauze was het tijd om af te dalen en terug te gaan naar de auto. Op de terugweg ook nog gezocht naar cantharellen en zalm maar helaas geen geluk. Toen we weer terug naar huis reden, merkte ik hoe moe ik was. Ik ben blij en trots dat ik deze hike heb gedaan. Ik heb genoten van de prachtige natuur die ik gezien heb. ’s Avonds kon ik als een roosje slapen.

-19 november 2017-
Vanochtend heb ik lekker weer een lesje yoga gehad. Lekker in allerlei vreemde posities gewurmd. Aan het einde was de les was ik weer helemaal zen. Ik ga even lekker Nederlands doen en praten over het weer. Toen ik naar mijn yogales reed, regende het veel en hard. Dit was nog steeds het geval toen ik weer terugreed. Ik was aan het duimen dat het droog zou worden, omdat ik ’s middags zou gaan lunchen met de andere au pairs. Helaas werd het niet droger maar begon het juist harder te gaan regenen. Zoals een echte die-hard toch maar op pad gegaan. Dit was next level het regent pijpenstelen. Met de andere au pairs hadden we afgesproken bij Jam Cafe (aanbeveling in de Lonely Planet). Blijkbaar waren meer mensen op het idee gekomen om hier te gaan lunchen. Er stond een rij in de regen en deze rij bewoog nauwelijks. Ik stond al een tijdje in de rij te wachten toen de andere au pairs kwamen. Nog meer wachten en tot het inzicht komen dat alleen je jas waterdicht en niet je schoenen en je rugzak. Toen iedereen er was, hebben we besloten om naar een ander café te gaan. We hebben toch wel een dikke twintig minuten door de regen gelopen (wel met paraplu gelukkig) voordat we een café hadden gekozen. Na geluncht en gekletst te hebben over onze host families en dingen die we graag nog willen zien/doen, vond ik het prima geweest (broek en schoenen waren nat; ik had het koud en de spullen in mijn rugzak waren nat geworden). Daarna omgekleed en warm geworden om vervolgens weer de regen te trosteren. Ik had namelijk met iemand afgesproken die Sam kende van zijn exchange in Helsinki. Zij woont in Vancouver. Dit was erg gezellig. Bij Tap and Barrel heb ik kennis gemaakt met haar en haar vriend. We hebben lekker gekletst en gegeten. Rond een uurtje of 21:00 zijn we richting huis gegaan, want zij moesten naar school en ik moest in de ochtend weer werken.

Al met al weer meer dingen gezien en meer dingen gedaan. Ik hoop dat ik nog veel leuke dingen mag gaan doen met de mensen die ik heb ontmoet en dat ik nog meer mensen ga ontmoeten. Het sporten blijf ik ook doen. Ik merk stiekem toch wel dat ik het leuk vind. Op naar het volgende reisverslag.

Liefs,
Suzan