We hebben een clubje opgericht….

Lieve allemaal,

Deze week heb ik nog meer genoten van het mooie weer. De dagen zijn langer en het weer is warmer. Heerlijk genieten dus. Even wat anders. De meeste mensen kennen toch wel het liedje:
‘We hebben een clubje opgericht met mensen met een lelijk gezicht, jij hoort erbij, jij hoort erbij’
Deze week hebben Katie en ik een clubje opgericht. Nee niet voor mensen met een lelijk gezicht maar voor iets anders. Ik zal jullie vertellen wat voor clubje wij hadden.

-25 juni-
Het is weer maandag en dat betekent werken. Dit is de laatste week van normale uren. Vanaf juli werk ik vakantie-uren. In de middagen is het werk super relax. De meiden en de jongste hoeven niet meer naar dansen gebracht te worden. ’s Avonds naar het werken ben ik met Georgia naar Ambleside Park geweest. Hier hebben we lekker langs het water gelopen. We zijn naar Dundarave Park gelopen. Onze dag hebben we afgesloten met een lekker ijsje.

-26 juni-
Jippie! Vandaag ga ik met de familie naar Bard on the Beach om het Shakespeare-stuk As You Like It te zien. Eerst moet er natuurlijk gewerkt worden haha. Tussendoor het werken, ben ik lekker er op uit gegaan met Kate. We hebben genoten van het zonnetje in Lighthouse Park. Onze eerste poging om een grote ronde te maken, verliep niet helemaal vlekkeloos. We hadden de verkeerde afslag genomen en kwamen weer terug bij de parkeerplaats. Hahaha silly us! De tweede poging slaagde gelukkig. We hebben een grote ronde gemaakt en uitgerust bij de vuurtoren. Tijdens onze break spotten we zo waar een zeearend. Daarna was het weer tijd om terug te gaan om te gaan werken. Tegen vijven ben ik met de drie jongsten naar het restaurant gereden waar we af hadden gesproken met David en Julia. Het restaurant heette Rocky Mountain Flatbread. Obviously had ik een super lekkere flatbread met heel veel veggies. Daarna was het tijd om naar Bard on the Beach te gaan. Ik ben nog naar een stuk van Shakespeare-stuk geweest. Ik verwachtte dat ik er niet veel van zou begrijpen, omdat het Oud-Engels zou zijn. Dit was zooo niet het geval! Het bleek een moderne musical te zijn gebaseerd op het stuk van Shakespeare. Ik heb genoten en gelachen!

-27 juni-
Na het werken in de ochtend heb ik eerst met Floor geskypet. Elkaar op de hoogte brengen wat ons bezighoudt. Voordat ik het wist, was het uur alweer omgevlogen. Daarna heb ik afscheid genomen van Wynnie. Het was haar laatste dag . Super jammer. Wynnie is zo lieve vrouw en ik vind het jammer dat ze gaat. Met wie moet ik nu kletsen op woensdag. Nou ja, laatste ze komt zeker nog een dagje terug om David en Julia te helpen met het huishouden. Over afscheid nemen gesproken, Katie gaat in augustus terug naar Guernsey. Voor die tijd wil ze graag nog een paar goede restaurants van haar bucketlist afstrepen. Vorige week vroeg ze of ik haar wilde joinen. Net als Katie houd ik van goed en lekker eten. Om alle restaurants te kunnen bezoeken, stelde Katie voor om wekelijks eentje te doen. Zo werd ons eetclubje geboren. Vanavond was het eerste ‘Katie-en-Suzan-eetclubje’ bij het Italiaanse restaurant CinCin. Katie had als hoofdgerecht: schelpenpasta met zwaardvis, citroen, room, peterselie en spinazie. Als dessert had zij: pistache semifreddo en aardbeiensorbet. Ik had als hoofdgerecht linguine vongole met manila schelpen, witte wijn, knoflook, kruiden, chili en tomaten. Als dessert had ik rabarber cannoli ricotta en rabarber sorbet. Natuurlijk kon de lekkere wijn ook niet ontbreken. Ooh mijn god, ik heb nog nooit zo lekker gegeten en gedronken! Ik zou zeker nog wel een keertje terug willen gaan naar CinCin. Dit was nog maar het begin. Ik ben benieuwd wat de andere restaurants ons gaan brengen.

-28 juni-
De dag begon met werken. Na het werken heb ik mijn spullen gepakt voor Penticton. Katie, Nicolla, Kate en ik gaan met zijn vieren naar de Okanagan Valley voor een wijntour. Hoe fancy hahaha. Ik heb er echt super veel zin in!! ’s Middags vloog de tijd voorbij met werken. Na het werken, boodschappen gedaan voor onze trip en daarna vroeg gaan slapen. Morgen hebben we namelijk een lange autorit voor de boeg.

-29 juni-
Eerst heb ik gewerkt van negen tot twaalf. Daarna heb ik in North Van de huurauto opgehaald. Ik had de goedkoopste auto gekozen waar we met vier meiden in konden en onze ‘grote’ hoeveelheid bagage. Even was er een kleine tegenvaller en dacht ik dat we de huurauto niet mee kregen. Mijn creditcard werd in eerste instantie niet geaccepteerd, omdat het een prepaid creditcard is. Ik speelde de toeristen-kaart. Net doen of je niet weet dat het kon gebeuren en zeggen dat een prepaid creditcard in Nederland wel werkt en dat je niet uit Canada komt. Gelukkig accepteerde de verkoopster het en kon ik de huurauto ophalen bij een andere medewerker. Ik kreeg een donkergrijze Hyundai i10. Hahaha ik zag het al helemaal voor me vier meiden vier en een half uur in dit autootje naar Penticton. Eerst heb ik Nicolla opgehaald, daarna Kate en als laatste Katie. Lekker muziekje op en rijden maar! We waren nog niet heel lang onderweg toen we in file kwamen. Buh filerijden! Het grappige was als we berg op reden, leek het net als of opstegen. Ik heb echt binnen pretjes gehad over wat voor een geluiden het Hyundaitje maakte. We hebben verschillende stops gemaakt onderweg. Een van deze stops was the Diary Queen (Canadese fastfoodketen). Hier moest gestopt worden van de meiden, zodat ik een Blizzard ijsje kon proeven. Ik had die namelijk nog niet gehad in Canada. Een Blizzard is net als een McFlurry. Alleen er is een verschil: voordat een Blizzard wordt geserveerd, wordt het op de kop gehouden en laten ze zien dat het ijs er niet uitvalt. Ik heb mij laten vertellen dat de naam Blizzard hier vandaan komt. Vraag me niet hoe. Tegen zeven kwamen we aan in Penticton. Eerst hebben we ingecheckt bij ons motel The Sahara Courtyard Inn. Vervolgens hebben we ons dinner gegeten. Dit was instant noodles, rosé en instant mac & cheese (deze was overigens niet te pruimen hahaha). Na het eten zijn we uitgaan in Penticton. We kwamen uit bij een bar genaamd The Barking Parrot. Hier hebben lekker gedanst en raakten we aan de praat met een stel dat uit Vancouver bleek te komen en iemand die net verhuisd was naar Penticton. Tegen drieën gingen we richting ons motel en waren we toch wel erg moe.

-30 juni-
De volgende ochtend moesten we redelijk vroeg op. Om tien uur werden we namelijk opgehaald voor de wijntour. De tourguide heette Barry. Super relaxe man en hij had van die old-school grapjes. Onze eerste stop was The Three Sisters Winery. Een prachtige moderne wijngaard. Ik heb hier vijf lekkere wijnen geproefd. Drie witte en twee rosé. De lekkerste vond ik de Bench White. Dit was een mix van Gewurztraminer, Pinot Gris en Ehrenfelser. Ik kon het niet laten om een fles te kopen. De tweede stop was Ruby Blues Winery. Hier hebben we twee rode en twee witte wijnen en een rosé geproefd. De rosé had een lekkere bubbel en was by far mijn favoriet. Deze rosé moest ik mee terug nemen naar Vancouver en kocht dus een flesje. De winery zag er ook heel mooi uit met al zijn muurschilderingen. Bij Ruby Blues hebben we onze lunches gegeten. Een lekkere sandwich met kalkoen had ik. Ook kregen we fruit, toastjes met kaasje en een soort van chocoladetaart. Na de lunch was het tijd voor onze derde stop. Dit was Lang Vineyards. Hier hadden we een prachtig uitzicht op Okanagan Lake. Hier mochten we ook weer vijf wijnen proeven. De lekkerste vond ik hun ijswijn. Alleen niet lekker genoeg om er een flesje van te kopen. Vervolgens reden we door naar de vierde stop Moraine Estate Winery. Hier kregen we ook weer vijf wijnen te proeven. Het merendeel was rode wijn. Ik ben niet super fan van rode wijn maar hun Malbec 2016 was erg yummy! Onze laatste stop was Perseus Winery. Hier hebben we ook weer vijf verschillende wijnen geproefd. Ik heb de duurste wijn mogen proberen van de hele wijntour. Deze kostte $95 en dan proef je het verschil echt wel. Daarnaast vond ik de Pinot Gris ook zeker geslaagd. Nadat we alle wijnen hadden geproefd, was het tijd voor toastjes, kaasjes en fruit. Ik had dat wel weer even een bodempje nodig. Na deze snack zat onze wijntour erop. Echt een super leuke ervaring en veel lekkere en verschillende wijnen geproefd. Nu kan ik toch wel zeggen dat ik verschil proef tussen een goede wijn en minder goede wijn. Na de wijntour hebben we ons omgekleed en zijn we naar Rib Fest gegaan. Dit is een festival waar je vooral spare ribs kunt eten. Ook wel andere dingen zoals stoofvlees, koolsalade, maisbrood en nog veel meer. Ik heb nog nooit zoveel spare ribs in mijn leven gezien. Ik moet wel zeggen de ribs waren lekker mals en vielen zo van het bot. Toen onze buikjes vol zaten, zijn we naar een lokale bar gegaan. Hier hebben we lekker cocktails gedronken. Nicolla en Kate besloten om in het motel een film te gaan kijken. Katie en ik wilden nog niet naar het motel en besloten om uit te gaan. We gingen een dansje wagen bij The Barking Parrot. We hebben echt weer lol gehad. Tegen drieën keerden we terug naar het motel en vielen we voldaan in slaap.

-1 juli-
Happy Canada Day everyone! Om 10 uur moesten we uitchecken dus eerst onze spullen gepakt. Om Canada Day een beetje te vieren, zijn we eerst naar het strand geweest. Hier hebben we een frisse duik genomen. Nicolla had een opblaasbare flamingo en daar moesten we natuurlijk mee op de foto. Dit werd niet één foto maar een hele fotoshoot hahaha. Daarna zijn we naar de favoriete winery van Katies host parents gereden om wijn voor ze te kopen. Even lunch kopen, tanken en terugrijden naar Vancouver. ’s Avonds hebben Katie, Kate, Nicolla, Lauren, Alice en ik the Canada Day fireworks gekeken aan de North Shore. Lauren en Alice zijn twee Australische zusjes en Lauren ken ik van Toni’s verjaardag. Toen dat was afgelopen, wilden Katie en ik nog wel uitgaan Downtown. Lauren en Alice wilden wel met ons mee. Eerst hebben we cocktails gedronken bij Clough in Gastown. Lauren en Alice besloten te blijven bij Clough. Katie en ik besloten om ergens uit te gaan in Granville Street. Achteraf hadden we beter bij Clough kunnen blijven. Het was namelijk super druk vanwege Canada Day en dat hadden we kunnen weten. Balen joh! Om ons ‘verdriet’ te verzachten gingen we naar Burger King voor chicken nuggets en mozzarella sticks. Late night cravings hahaha.

Kortom weer een geslaagde week en weekend gehad. Ons eetclubje is echt super tof en ik kan niet wachten tot het volgende restaurant. Penticton was ook geslaagd. Men de wijntour was echt een succes. Heerlijke wijnen gedronken. Met deze meiden op pad is gegarandeerd gezelligheid. Ook ben ik blij dat ik met de host family naar Bard on the Beach ben gegaan. Interessant om een stuk van Shakespeare te zien. Op naar nieuwe week!

Tot snel!

Liefs,
Suzan